Ostatni wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie dotyczący naliczania przez wierzyciela rekompensaty w kwocie 40 euro za nieterminową zapłatę faktur potwierdza zasadniczo pogląd wyrażony we wcześniejszej uchwale Sądu Najwyższego z dnia 11.12.2015 roku (sygn. akt: III CZP 94/15) dotyczący zasad, na jakich wierzyciel może domagać się od dłużnika zapłaty w/w kwoty oraz możliwości zastosowania art. 5 k.c. do oceny konkretnej sytuacji.

Odwrócony VAT jest jednym z instrumentów, którego celem jest ograniczenie wyłudzeń tego podatku, dopuszczonym dyrektywą 2006/112/WE z dnia 28.11.2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r.z późń. zm.). Zakłada on przerzucenie ciężaru rozliczenia podatku należnego i naliczonego na nabywcę towarów lub usług. Stanowi on zatem odstępstwo od generalnej zasady, iż podmiotem zobowiązanym do zapłaty VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług.

Przedsiębiorca rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce zobowiązany jest zgłosić ten fakt do odpowiedniego urzędowego rejestru. Okoliczność tą wykorzystują podmioty prowadzące fałszywe rejestry, które próbują wyłudzać od przedsiębiorców opłaty za wpis, kierując do nich bezpodstawne wezwania do zapłaty.