PRAWO PRZEDSIĘBIORCÓW

W dniu 30 kwietnia 2018 roku weszła w życie najważniejsza ustawa wchodząca w skład tzw. Konstytucji biznesu, tj. ustawa z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców. Określa ona zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym prawa i obowiązki przedsiębiorców oraz zadania organów władzy publicznej w tym zakresie. Nowa ustawa zastąpiła ustawę o swobodzie działalności gospodarczej z 2004 roku, która tym samym została uchylona.

Rzecznik MSP

Prawo przedsiębiorców ma służyć wzmocnieniu wolności i praw przedsiębiorców, w szczególności wolności działalności gospodarczej oraz wyposażeniu przedsiębiorców w konkretne instrumenty prawne umożliwiające zabezpieczenie ich potrzeb i oczekiwań chronionych konstytucyjnymi zasadami, zwłaszcza w relacjach z organami władzy publicznej. Jako gwarant tych praw i wolności przedsiębiorców ma występować nowa instytucja prawna w osobie Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców. Dodatkowo ustawa uregulowała podstawowe zasady opracowywania projektów aktów normatywnych z zakresu prawa gospodarczego oraz oceny ich funkcjonowania.

Prawo przedsiębiorców wprowadza katalog praw i obowiązków przedsiębiorców oraz wytyczne interpretacyjne dla organów administracji. W relacjach na linii przedsiębiorca – administracja urzędnicy powinni kierować się zasadą proporcjonalności, bezstronności oraz równego traktowania. Dodatkowo ustawa zakłada, iż stosunki pomiędzy przedsiębiorcami i organami administracji opierać się mają na zasadzie domniemania uczciwości przedsiębiorcy oraz przyjaznej interpretacji przepisów.

Największe zmiany i nowości, które wprowadza Prawo przedsiębiorców dotyczą tzw. działalności nieewidencjonowanej oraz „ulgi na start”.

Działalność nieewidencjonowana

Została uregulowana w art. 5 ustawy. Jest to nowy rodzaj działalności bez obowiązku rejestracji. Osoba fizyczna wykonująca działalność, z której przychód należny nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia (czyli w 2018 roku 1.050,00 zł) i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej, nie musi rejestrować tej działalności w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Działalność taka nie będzie uznawana za działalność gospodarczą i tym samym nie będzie rodziła konieczności opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Zwolnienie z obowiązku rejestracji i opłacania składek ZUS nie zwalnia natomiast z obowiązków podatkowych.

Działalność nieewidencjonowana nie jest obowiązkowa. Osoba spełniająca powyższe wymogi zawsze może bowiem złożyć wniosek o wpis do CEiDG i jej działalność stanie się działalnością gospodarczą z dniem określonym we wniosku. Co więcej, jeżeli przychód należny z działalności nieewidencjonowanej przekroczy w danym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, to działalność taka stanie się działalnością gospodarczą od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie i osoba ją prowadząca ma obowiązek złożyć wniosek o wpis do CEiDG w terminie 7 dni, od dnia w którym nastąpiło przekroczenie. Należy także podkreślić, iż przez przychód należny rozumie się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ulga na start

Drugą nowością wprowadzoną przez Prawo przedsiębiorców jest tzw. „ulga na start”. Zgodnie z art. 18 ustawy przedsiębiorca, który podejmuje działalność po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej.

Oznacza to, że przez pierwszych 6 miesięcy działalności swojej firmy przedsiębiorcy ci będą opłacać jedynie składkę zdrowotną. Na przykładzie stawek w 2018 roku można zatem zyskać kwotę ok. 4,5 tys. zł. Dodatkowo, po okresie „ulgi na start” przedsiębiorca będzie miał możliwość skorzystania przez następne 24 miesiące z ulgi tzw. „małego ZUS”. „Ulga na start”, podobnie jak działalność nieewidencjonowana, nie jest obowiązkowa i przedsiębiorca może z niej zrezygnować poprzez dokonanie zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych.